Piercing: przewodnik po popularnym trendzie w świecie mody
W tym artykule poruszę następujące zagadnienia:
1. Matriały i technika zabiegu piercingu
2. Czas gojenia przekłuwanych części ciała
3. Czas gojenia najczęściej przekłuwanych części ciała
4. Zalecenia pielęgnacyjne po zabiegu piercingu
w tymCiało można ozdabiać na wiele różnych sposobów. Powszechne jest łączenie ze sobą różnych technik lub wymyślanie nowych. Najpopularniejsze formy ozdabiania ciała to tatuowanie i piercing.
Od czasów kiedy punkowcy udostępnili swoje twarze dla kolczyków, agrafek i łańcuszków, kolczykowanie stało się bardzo modne. Uszy przestały być jedynym przekłuwanym miejscem. Nosy, wargi, język, łuki brwiowe, pępki, sutki, a nawet intymne części ciała są teraz równie popularne.
Piercing (z ang., -kolczykowanie, przekłuwanie) jest jedną z popularnych form ozdabiania ciała. Polega na wykonywaniu przekłuć w specyficznych miejscach ciała (np. nosa, pępka, języka, brwi)) i wprowadzaniu w takie miejsca kolczyków wykonanych zwykle z tytanu lub stali chirurgicznej, do permanentnego noszenia. Ze względu na radykalny charakter takiego ozdabiania ciała, piercing jest zaliczany do jednej z praktyk tzw. modyfikacji ciała.
Materiały i technika zabiegu piercingu
Z medycznego punktu widzenia kolczykowanie ciała jest równoznaczne jego okaleczaniu. Przekłucie, w którym umieszczono kolczyk, stanowi otwartą ranę, której gojenie jest długotrwałe. Z tego powodu w piercingu nie używa się biżuterii wykonanej ze srebra lub złota, jako metali niekorzystnie wpływających na proces gojenia. Do świeżych przekłuć używa się tylko tytanu G23, bioplastu i PTFE. Są to materiały hipoalergiczne, pozbawione niklu (który najczęściej jest przyczyną uczuleń). Stal chirurgiczna powoli zostaje wypierana przez nowocześniejsze materiały. Przekłucie powinno być wykonane w warunkach sterylnych przez osobę wykwalifikowaną (nazywaną piercerem), aby zminimalizować ryzyko zakażenia np. gronkowcem lub wirusem zapalenia wątroby typu C. Istnieją – choć rzadkie – przypadki poważnych powikłań spowodowanych piercingiem, dotyczące zwłaszcza przekłuwania języka (np. porażenie nerwów okolicy twarzy, uszkodzenie szkliwa zębów, osuwanie się dziąseł).
Do najczęściej przekłuwanych części ciała należą: uszy, nos, wargi, język, łuki brwiowe, sutki, okolice podbródka i pępek.
Najpopularniejsze rodzaje kolczyków używanych do piercingu to kółko zapinane kulką (tzw. CBR z ang. captive bead ring), a także "podkówka" (circular barbell), "banan" (bananabell), "sztanga" (barbell) i sztanga powierzchniowa (surface bar), nazywane tak ze względu na kształt.
Zabieg przekłuwania ciała trwa kilka minut a samej skóry kilka sekund. jedynie Do przekłuwania płatków ucha używa się pistoletu do piercingu. nie stosuje się go jednak do piercingu nietypowych części ciała, gdyż w innych miejscach może wyrządzić poważne szkody, gdyż zamiast przekłuwać tkankę rozszarpują ją, co utrudnia gojenie. Zmniejsza też możliwości dokładnego wymierzenia
Do przekłuć innych miejsc niż płatek ucha używa się oraz igły wenflonowej. Potrzebne są tez szczypce do podtrzymywania fałd skórnych, które powinny być wysterylizowane, rękawiczki wyjałowione, gaziki do odkażenia skóry. Kiedy piercer ustali z klientem miejsce piercingu, odkaża ręce, zakłada rękawiczki, odkaża skórę, zaznacza miejsce przekłucia, łapie fałd skóry szczypcami, następnie przebija go wenflonem. Następnie wyjmuje igłę a w jej osłonę wkłada kolczyk i przeciąga przez kanał przebicia co jest mniej bolesne i zmniejsza ryzyko podrażnienia ciała. Wszystkie narzędzia i kolczyki powinny być wysterylizowane i znajdować się w nienaruszonych opakowaniach. Odpakowuje się je przy kliencie tuż przed zabiegiem. Piercer po zakończonym zabiegu powinien udzielić szczegółowych wskazówek dotyczących pielęgnacji miejsca piercingu. Wskazane jest również wręczenie zaleceń spisanych na kartce, ponieważ klienci , na skutek emocji po zabiegu, nie słuchają udzielanych rad. Normą jest, że bezpośrednio po zabiegu może wystąpić niewielki ból i zaczerwienienie. Powinno to ustąpić w ciągu 48 godzin pod warunkiem, że pielęgnacja po przekłuciu jest wykonywana właściwie. Komplikacje po przekłucie występują bardzo rzadko a większość z nich jest spowodowana przez lekceważenie przez klienta zaleceń dotyczących pielęgnacji. Jeśli jednak wystąpi nadmierny ból, obrzęk, zaczerwienienie możliwym jest, że wdała się infekcja. Nie należy wówczas wyjmować kolczyka tylko najpierw zasięgnąć porady lekarza. Świeża rana powinna być skrupulatnie czyszczona za pomocą gazy nasączonej solą fizjologiczną - ograniczy to ryzyko wystąpienia infekcji oraz innych powikłań. Wielu piercerów poleca również przemywanie miejsc przekłucia delikatnym mydłem antybakteryjnym (np. w czasie kąpieli; jednocześnie należy pamiętać, by nie narażać uszkodzonego naskórka na rozmoknięcie). Przemywanie wodą utlenioną bądź spirytusem może powodować poważne podrażnienia! Osoby z wadą krwi, gorszą krzepliwością czy hemofilią decyzję zrobienia sobie kolczyka powinny skonsultować z lekarzem.
Czas gojenia przekłuwanych części ciała
Czas gojenia jest zależny od miejsca przekłucia oraz indywidualnych cech organizmu. W pierwszej fazie gojenia normalne jest odczuwanie dyskomfortu, lekkiego bólu, swędzenia i pieczenia. Często też wydziela się płyn zawierający limfę, który zasychając tworzy suche strupki na biżuterii. Powinien on być dokładnie zmywany przy pomocy soli fizjologicznej. Przez pewien czas po przekłuciu nie powinno się spożywać większych ilości alkoholu ani kofeiny, nie polecane jest też zażywanie leków rozrzedzających krew, jak aspiryna, w przypadku przekłucia języka zalecane jest ograniczenie palenia papierosów (nie dotyczy to osób silnie uzależnionych od papierosów - ograniczenie palenia dodatkowo obciąża organizm).
Czas gojenia najczęściej przekłuwanych części ciała:
• ucho: od 1-3 miesięcy
• łuk brwiowy: 1-3 miesięcy
• nos: 1-3 miesięcy
• warga: 1.5-2 miesięcy
• język: 1-3tygodni
• sutki: od 2 do 4 miesięcy
• pępek - od 1 do 6 miesięcy
• surface - do 6 miesięcy
Zalecenia pielęgnacyjne po zabiegu przekłucia
Ogólne zalecenia pielęgnowania ran po przekłuciu:
• Nie dotykać rany rękami.
• Przynajmniej 2 razy dziennie przemywać przekłute miejsce solą fizjologiczną potem mydłem leczniczym .
• W przypadku języka po każdym posiłku należy płukać jamę ustna przegotowaną wodą lub płynem antyseptycznym.
• Po przemyciu należy osuszyć skórę chusteczką higieniczną lub wacikiem.
• Na świeżo przekłute miejsca nie wolno nakładać kremów, balsamów i pudrów.
• Nie należy używać plastrów.
• Kolczykiem można poruszać tylko wtedy, gdy na sztyfcie i na ciele nie ma strupków. Jeżeli są, należy namoczyć je w wodzie utlenionej, dopóki nie odejdą. Nie wolno zrywać strupków z ciała, gdyż grozi to powiększeniem ranki i powstaniem blizny po zagojeniu.
• Należy unikać przesiadywania w wodzie (wanna, baseny, jeziora itp.) przez okres gojenia (brudna woda może spowodować zakażenie)
• Zalecaną kąpielą jest prysznic.
• Po ok. miesiącu można wyjąć kolczyk, przeczyścić kanał, odkazić kolczyk w alkoholu i założyć ponownie w czystą skórę.
W naszym Centrum Kosmetycznym wykonujemy kolczykowanie i przekłuwanie:
Używamy kolczyków z tytanu i stali chirurgicznej.